Historia KU AZS UKW jest stosunkowo krótka w nawiązaniu do całej organizacji AZS, ale nie mniej obfita w różne wydarzenia i nie mniej ważna. Rozwój klubu w naturalny sposób splata się z rozwojem i przemianami uczelni – a warto przy tym pamiętać, że AZS jest najstarszą organizacją społeczną działającą na UKW.

Historię klubu można podzielić na 4 etaty ściśle związane z przeobrażeniami uczelni.

Pierwszy okres to lata 1969-1974 - czas Wyższej Szkoły Nauczycielskiej. Klub został powołany do życia 10 listopada 1969. Był mocno wiązany z działalnością Studium Wychowania Fizycznego i ta silna symbioza trwała w zasadzie przez cały czas. Bardzo często Klub i Studium były postrzegane jako jedna jednostka. Pracownicy Studium pełnili funkcje trenerów i opiekunów sekcji. Ten pierwszy etap, to również czas pierwszych sukcesów. Początki to 4 sekcje: piłki siatkowej, koszykówki, piłki ręcznej i lekkoatletyki. Rok 1973-74 to zdobycie pierwszych miejsc w rywalizacji akademickiej w różnych dyscyplinach.  

Gdybyśmy historię naszego AZS-u, choćby skrótową, chcieli od razu wiązać też z konkretnymi osobami, które w tej historii w oczywisty sposób się zapisały,  to ów czas pierwszej połowy lat 70. na pewno bardzo mocno byśmy powiązali z osobą Kolegi Zygmunta Antończyka, ale i Janka Żmudzińskiego. To był czas, kiedy swoją pasjonującą współpracę z Klubem zaczynał także Jan Żmudziński. Nieodżałowany nasz Kolega, którego przy każdej możliwej okazji wspominamy.

Drugi okres w tej uczelnianej i sportowej periodyzacji to lata 1975-2000 - okres Wyższej Szkoły Pedagogicznej.

To długi czas w rywalizacji sportu akademickiego, ale zarazem duży skok w rozwoju samego klubu. Przede wszystkim to czas tworzących się nowych sekcji. Ale nie tylko, bo w naszym akademickim życiu, i sportowej działalności, pojawiają się też zupełnie nowe inicjatywy i nowe przedsięwzięcia: Koleżanki i Koledzy ze Studium WF, będący też opiekunami konkretnych sekcji sportowych w AZS-ie, biorą udział w organizowanych wtedy obozach tzw. Rocznika”0” w Funce. Te obozy to były znakomite okazje do pierwszych też rekrutacji studentów sportowców.

Lata, o których teraz mowa – ostatnie 25 lat ubiegłego wieku -  to jeszcze czas bardzo ubogiej infrastruktury, zlokalizowanej w głównym campusie przy ul. Chodkiewicza i niewielkiej sali gimnastycznej przy ul. Grabowej, co nie przeszkadzało odnosić sukcesy w rywalizacji akademickiej.

W latach osiemdziesiątych, i kolejnych dziesięcioleciach, niektóre nasze AZS-owskie zespoły brały udział w rozgrywkach ligowych – na szczeblu centralnym. Wspomnijmy udział koszykarek w III lidze, drużyny szachowej, która grając także w III lidze otarła się nawet o II ligę; i najdłużej obecni w rozgrywkach na szczeblu ligowym – szczypiorniści, obecnie grający w II lidze, ale dwukrotnie występujący też na poziomie I ligi (w latach 2010 i 2014).

Okres Akademii Bydgoskiej – pierwsze pięciolecie XXI w. – to bardzo dobry czas dla rozwoju sportu na uczelni. Świetny rok 2002 i zajęcie II miejsca w klasyfikacji generalnej. I najbardziej udany, wręcz spektakularny rok/sezon w naszej sportowej działalności, to rok 2004/5, kiedy w generalnej klasyfikacji na najbardziej usportowioną uczelnię w kraju zajęliśmy 2 miejsce, tuż za Uniwersytetem Warszawskim (na 160 sklasyfikowanych uczelni).

W historii AZS-u warto też odnotować rok 2001, kiedy to – jako Klub Uczelniany – uzyskaliśmy osobowość prawną.  

Kolejny bardzo ważny moment w naszej historii – to przekazanie w roku 2003 AZS-owi AB części obiektów sportowych po klubie Polonia. To chyba jeden z kluczowych momentów w historii, bo m.in. dla AZS-u, ale przede wszystkim dla całej uczelni, oznaczał początek drogi do tworzenia nowej sportowej infrastruktury. Tej, która jest obecną wizytówką naszego Uniwersytetu – Centrum Edukacji Kultury Fizycznej i Sportu. 

Magistrat przekazał wspominane obiekty AZS-owi, ale dużą rolę w tej sprawie ze strony AZS odegrali Koledzy Krzysztof Kościański i Andrzej Witkowski i oczywiście  kierujący wówczas naszą uczelnią rektor, Prof. Adam Marcinkowski. Kolegom i Panu Rektorowi Marcinkowskiemu bardzo serdecznie dziękujemy za tę pomoc.

Przejęcie wspominanych obiektów to było również przejęcie dobrze wówczas działających sekcji młodzieżowych: szermierki, judo, piłki nożnej, tenisa ziemnego.

Jeżeli w historii Klubu, która z konieczności musi być bardzo selektywną historią, można wyróżnić w jakiś sposób dyscyplinę wiodącą czy wyróżniającą się, to na pewno będzie to m.in. wioślarstwo. Chlubimy się tym, że liczna grupa studentów wioślarzy z bydgoskich klubów sportowych była przyczynkiem do stworzenia na wzór uniwersytetów angielskich wioślarskiej osady uniwersyteckiej. W ramach regat Wielka Wioślarska o puchar Brdy po raz pierwszy w roku 2003 osada AB rywalizowała z osadą Uniwersytecką Cambrige. To zapoczątkowało rewizyty na Tamizie i inne liczne wyjazdy zagraniczne: Londyn, Henley, Moskwa, San Petersburg, Amsterdam, Budapeszt itd. To zdecydowanie najlepszy czas rozwoju KU AZS UKW.

I okres trwający do dziś w historii uczelni i AZS-u, to oczywiście czasy Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, czyli okres od roku 2005.

Ostatnie kilka lat to sukcesywnie zdobywane coraz większe doświadczenie organizacyjne Klubu - Wielka Wioślarska o puchar Brdy, Akademickie Mistrzostwa Polski, Akademickie Mistrzostwa Świata w strzelectwie sportowym w roku 2016, Akademickie Mistrzostwa Europy w piłce ręcznej kobiet i mężczyzn w roku 2019… A w niedalekiej przyszłości – w 2020 r. Akademickie Mistrzostwa Świata w grach umysłowych szachy i brydżu i w 2022 Akademickie Mistrzostwa Europy w wioślarstwie.

Rzecz jasna, mamy nadzieję, że kolejne wielkie imprezy są przed nami.

Chlubą naszego Uniwersytetu, w tym oczywiście i naszej Organizacji, są studenci sportowcy, którzy sięgają po największe sportowe laury w największych sportowych imprezach.

Nie chcąc nikogo pominąć, ale jednocześnie ograniczając się do najznamienitszych przykładów, wymienimy w jednym ciągu rozmaitych mistrzów: mistrzów kraju, mistrzów świata, olimpijczyków: Marika Popowicz, Iga Baugart, Sebastian Chmara, Paweł Wojciechowski, Monika Ciaciuch, Piotr Siemionowski.

AZS to przede wszystkim ludzie: studenci, trenerzy, działacze. Tylko dzięki ich pasji i ich zaangażowaniu napisana jest ta i każda podobna historia. uczelnianego sportu.

Trudno jest w takiej chwili ogarnąć wszystkie postaci, które w półwiecznej historii naszego uczelnianego sportu zaistnieli w nim, ale przede wszystkim stwarzali go i przysparzali mu sportowych zdobyczy. Przede wszystkim trenerów:

Trenerami w poszczególnych dyscyplinach byli przez te lata historii (m.in.):

• w koszykówce – Robert Dybała, Tadeusz Szymański, Łukasz Pabianek;
• w kulturystyce – Czesław Adamski;
• w lekkoatletyce – Jan Żmudziński, Waldemar Korycki;
• w narciarstwie – Zygmunt Antończyk, Antoni Achtel;
• w piłce nożnej – Andrzej Witkowski, Edmund Badtke, Krzysztof Kościański
• w piłce ręcznej – Krzysztof Kościański, Henryk Orzłowski;
• w pływaniu – Jarosław Bohdanowicz, Aleksandra Sendor;
• w piłce siatkowej – Genowefa Hanyżewska, Aurelia Jakubowska, Henryk Skorupa;
• w judo – Ryszard Pujszo, Krzysztof Żurawski;
• we wioślarstwie – Lech Olszewski;
• w szachach – Włodzimierz Jastrzębski;
• w szermierce – Mariusz Kuźma.

Na koniec można też wspomnieć prezesów naszej Organizacji, zwłaszcza że na przestrzeni pól wieku byli to rozmaici działacze, proponowani i wybierani według różnorodnego klucza. Ciekawostką może będzie to, że pierwszym, acz niejedynym prezesem Klubu, był student: Henryk Borowski (w latach 1969-71), kolejnym – Paweł Kwieciński (w latach 1990-91); prezesami bywali też młodsi pracownicy naukowo-dydaktyczni dr Adam Musielewicz, dr Mariusz Zawodniak; prorektorzy ds. studenckich: prof. Włodzimierza Jastrzębski, prof. Franciszek Nowak czy obecny Rektor naszego Uniwersytetu,  prof. Jacek Woźny. 

Prezesami Klubu Uczelnianego AZS byli też dyrektorzy administracyjni, czy wreszcie pracownicy Studium Wychowania Fizycznego, jak bardzo zasłużony Jan Żmudziński czy wieloletni prezes, Krzysztof Kościański.